| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
No tak... Jak zwykle. Notes ukryty w przepaści netu, zapomniany, opuszczony, pusty... I trochę żal tych zagubionych, straconych chwil, które nie wrócą... Było- minęło.
Dziś próbowałem wyjaśnić pani z ZUS-u wyższość Konstytucji nad ustawami, których czuje się strażniczką. No to mnie zbeształa, że przesunąłem jej myszkę (nie mogłem zmieścić dokumentów na biurku). No i po co mi ta Konstytucja?
Mam utalentowaną Siostrę. Doskonale poradziła sobie z moją grypą. Wprowaziła zakaz opuszczania mieszkania, zastawiła stół jakimiś lekarstwami i jest lepiej. Ale tylko z moim zdrowiem, bo z pracą raczej nie... Jakoś nie mam natchnienia. Męczy mnie to pisanie. I jakoś dziwnie się z tym czuję. Poprawiam te cudze teksty, wymądrzam się, a potem "umieram" ze strachu, bo właściwie nie wiem, czy miałem rację. No ale co tam! Nie będę wydziwiał. Jest jak jest i jutro czeka mnie maraton...
Doczekałem się... Tak długo czekałem na jakąś maleńką grypkę. Przyszła, ale w złym momencie! Mam trochę pracy i nie za bardzo sobię z tym radzę. Zdecydowanie bardziej niż komputer potrzebne są mi chusteczki do nosa...
Zupełnie zapomniałem, że zaczął się nowy miesiąc. I stąd moje przerażenie, kiedy otworzyłem "notes" bez żadnej notatki. Ale ze mnie osioł....
Jakoś nie miałem nastroju do pisania... A szkoda. Wiele się wydarzyło... Chyba najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni są uroczyste zaręczyny R. i M. No i wyszło na moje...:-) Ale nie chodzi przecież o to... Najważniejszze jest to, że młodzi ludzie podejmują decyzję i mają odwagę konsekwentnie realizować swoje zamierzenia. I cieszę się, że miałem okazję gdzieś z boku przyglądać się temu "dorastaniu do miłości"...
I rozpoczął się mój ukochany okres w roku liturgicznym- Wielki Post. Znam (tak myślę) rolę tego czasu w Kościele, ale nie dla Kościoła go lubię! I nic mnie nie obchodzi teologia, tradycja...
To dziwny czas, który dla mnie jest czasem rzewnych pieśni, rozważania Drogi Krzyżowej, Gorzkich Żali. To przecież poezja, pokarm dla ducha. I mimo moich licznych zakrętów na drodze wiary religijnej Wielki Post zawsze będzie czasem zamyślenia nad życiem, nad wiarą, nadzieją, miłością i Miłością...