| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
No, może nie było to zniewolenie, ale przymus (pozytywny). Opłacało się! Dawno się tak nie bawiłem. Łodzianie! Jeśli nie byliście jeszcze w Powszechnym, to musicie iść! Może i kogoś z was jakaś życzliwa osoba "przymusi do wyjścia do teatru...
Ważna? Taka sobie... Zostałem zmuszony do wyjazdu na sztukę sztukę teatralną... I jadę. Choć zdecydowanie bardziej podoba mi się pisanie... Miłego popołudnia Wirtualni Znajomi!...
|
I skończł się trzeci dzień roku, a pierwszy dzień mojego pisania tutaj... I nie ukrywam: fascynujące zajęcie! Mógłbym tak pisać i pisać... |
|
A to mój osobisty "hymn uwielbienia" zanotowany w czasach, gdy pamiętałem o wszystkich świętach z kalendarza liturgicznego. Dziś staram się odkryć w każdym dniu "kawałek" święta... |
OK. wola ludu- wolą Najwyższego.... A zatem "wkładam" notatki z wczoraj, które odkryją jakąś prawdę o mnie...
Nic szczególnego... Kawałek mojego świata, moich spotkań z ludźmi, czasem z Najwyższym, ze światem... Ale przecież nawet głupiec ma swoją opowieść...
Tak. Wydaje się, że na początku (bo ktos tu może trafić!) wypada odpowiedzić na to ważne pytanie: kim jestem?Trudna sprawa... I nie ma jednnnoznacznej odpowiedzi. Bo prawdą jest, że jestem człowiekiem. Banalne/ Może. Ale cieszę sie z tego człowieczeństwa. Mam już 36 lat i jedną z moich fascynacji jest słowo. Uwielbiam pisać! Nie, nie jakieś "wielkie teksty", ale takie zwyczajne pisanie... czasem notatka w dzienniku, czasem refleksja czy modlitwa zapisana w formie wiersza... Dla siebie. jest w słowie jakaś magia. I czasem, tak w zupełności zgadzam się ze stwierdzeniem, że nawet "głupiec ma swoją opowieść"... Dlatego ośmielam się tutaj pisać....
Koniec i początek roku zmuszają do refleksji... Aż się boję! bo chyba nie za bardzo mam ochotę robić dziś ten rachunek zysków i strat. Bolesne. Ale spokojnie- pewnie to zrobię... Powiem więcej: będę musiał to zrobić! dlaczego? Bo chcę być szczery- przed sobą i światem.
A zatem kawałek dnia już minął! Super. A ile dobrych rzeczy zrobiłem: byłem na cmentarzu (spokojnie- ten temat wymaga wyjaśnień), przygotowałem notatki z pozytywizmu i Młodej Polski dla znajomego (przyjaciela?). swoją drogą ciekawe, czy zdążymy z literaturą do tej ważnej daty? Ale trzzzeba "wbrew nadziei mieć nadzieję".
A przede mną jesz trochę pracy...
I wieczór. Pierwszy wieczór mojej obecności w wirtualnym świecie. Dziwne uczucie. Nawet jeśli nikt tu nie trafi, to przecież opowiadam, mając nadzieję, że za jakiś czas jakiś zabłąkany wędrowiec tu zajrzy... Po co? Nie ma nic bardziej fascynującego od ludzkich opowieści! nawet takich zwykłych, prozaicznych... Każda jest przecież jedyna i niepowtarzalna...
Czas więc zajrzeć do "innych światów" ...
I nowy dzień... I - w pewnym sensie- upierdliwy...