komentarz do "skomentuj"...

Drodzy Moi, którzy w swej łaskawości znajdujecie w sobie tyle odwagi, by zatrzymać się przy obcym człowieku, by słuchać jego opowieści. Cieszę się, że mi uwierzyliście... Cieszę się, żepodzielacie moje motto ("nawet głupiec ma swoją opowieść"). To dobre i szlachetne. Kiedy czytam wasze komentarze, mimo, że zazwyczaj krótkie, to żałuję, że nie możemy dłużej porozmawiać, odkryć kilka tajemnic świata i człowieka... A może właśnie w tym jest cała magia? W tych myślach, słowach....? W tym "podglądaniu przez okno"- nie z czystej ciekawości, lecz by sprawdzić, czy wszystko dobrze... Będzie jak na oazie: dobrze, że jesteście!