biel- czerń- szarość

***

Zamknięty w czterech ścianach

pokoju,

w ciele, które nie jest gościnnym domem dla niespokojnego ducha,

w systemach moralnych, które tak prosto opisują świat

w bieli i czerni

zapominając, że życie jest również szarością,

w religiach, które oskarżają –

nie wybaczając za darmo,

 w uczuciach,

emocjach, których nie potrafię nazwać

(nikt ich jeszcze nie opisał?)

Zamknięty w historii nie jednej przecież miłości

w milczących grobach tych,

którzy odeszli

i zabrali moje pytania

i milczą

Zamknięty w niegościnnym mieście,

w którym nawet ulice są znakami zapytania...                   (29 V 1999 r.)

Życie to nie bajka... Mało w nim kolorów, za to same problemy z szarością. bo trudno żyć "tak, tak - nie, nie". Wiem, że trzeba się starać, ale nie zmienia to faktu, że trudno. I przez te wszystkie lata nauczyłem się czegoś ważnego: nikogo nie oceniam, a staram się zrozumieć, pojąć motywy jego postępowania.